Ես վերջապես ավարտեցի կարդալ Աստրիդ ինդգրենի <<Երկարագուլպա Պիպին>> գիրքը։
Գիրքը մի աղջկա մասին էր, որը ապրում էր մենակ Վիլլա Վիլեկուլայում և անում էր ինչ ցանկանում էր։ Պիպին չուներ ծնողներ։ Նրա մայրիկը մահացել էր շատ վաղուց և դարձել էր հրեշտակ, իսկ հայրիկը նավաստի էր, որը չէր վերադարձել ծովից։ Բայց Պիպին բոլորին ասում էր, որ իր հայրիկը սևամորթների թագավոր է և մի օր վերադառնալու է։
Պիպին ուներ ընկերներ՝ Թոմին և Անիկան, որոնց հետ շատ ժամանակ էր անցկացնում։
Պիպին դպրոց էր գնացել ընդամենը մեկ անգամ։ Նա միշտ գժություններ էր անում՝ բարձրանում էր ծառի վրա, ոստիկանների հետ բռնոցի էր խաղում և նույնիսկ ձի էր պահում պատշգամբում։ Պիպին նաև շատ էր սիրում զվարճանալու համար տարբեր անհավանական պատմություններ հորինել։
Պիպին ասում էր, որ երբ մեծանա ծովահեն է դառնալու։
Ես շատ սիրեցի Պիպիին, Թոմին և Անիկային։ Շատ հետաքրքիր պատմություն էր։ Խորհուրդ եմ տալիս իմ ըներներին կարդալ Երկարագուլպա Պիպիի մասին։